مسجد عتیق شیراز

تاریخچه : در قلب شهر شیراز و در همسایگی حرم مطهر شاه چراغ(ع) مسجد جامع عتیق، قدیمی ترین مسجد شیراز قرار دارد.

در وسط حیاط مسجد جامع عتیق شیراز اتاق مکعب شکلی قرار دارد که به نام خدایخانه، دارالمصحف و بیت المصحف معروف است. در چهار گوشه این بنا چهار ستون مدور قرار دارد که نمای بیرونی آن ها از سنگ های مکعب شکل ساخته شده اند. سقف ایوان های غربی و شرقی آن هر یک بوسیله چهار ستون و ایوان های شمالی و جنوبی آن هر یک به وسیله دو ستون سنگی پایدار است.

در قسمت بیرونی بالای خدایخانه کتیبه ای با قلم بسیار درشت و خط ثلث عالی بر روی سنگ های یکپارچه به پهنای یک متر نوشته شده و اطراف کتیبه را به گونه ای نقل کرده اند که خطوط برجسته بنمایند و سپس لابلای خطوط را با کاشی های آبی معرق پر کرده اند. این کتیبه شامل خطبه ای بنام شاه ابواسحاق و جملاتی در شأن قرآن کریم و به خط یحیی جمالی صوفی خوشنویس معروف آن زمان نگاشته شده است.

بنای این عمارت سنگی در سال 752 هجری قمری به اتمام رسیده و از قرائن و شواهد بر می آید که در ابتدا دو طبقه بوده است. در دوره صفوی بناهای متعددی از جمله مدرسه خان و بازار مسقف در شیراز ساخته شد. از آن دوره یازده کتیبه در مسجد عتیق شیراز به سال های 940 تا 1092 هجری قمری وجود دارد. امین احمد رازی در جلد اول کتاب هفت اقلیم نوشته : خواج حافظ التزام داشته که هر شب جمعه در گرد محصوره ای که میان مسجد شیراز واقع است تا صباح بگردد و با الحان خوش ختم قرآن نماید.

مادام دیولافوآ در سفرنامه خود ساختمان خدایخانه را چنین توصیف می کند: در وسط حیاط مسجد به جای حوض معمولی بنای کوچک مربعی وجود دارد که با سنگ ساخته شده و در هریک از زوایا به برج کم ارتفاعی تکیه دارد. راهنمایان می گویند که این بنا نسخه ثانی خانه کعبه است.

در شبستان مسجد یک منبر از جنس آهن و سنگ مرمر وجود دارد. در محراب زیبای مسجد عتیق شیراز که در سمت راست منبر قرار گرفته آیات و روایات قرآنی با خط ثلث و نسخ نگارش شده است.

منبع : نشاط آوران

مسجد نصیر الملک شیراز

تاریخچه : مسجد نصیر الملک شیراز ، یکی از مساجد قدیمی و تاریخی دوران قاجار در این شهر است. این مسجد زیبا با داشتن طاق های بلند به همراه شیشه های رنگی و کاشی کاری های هنرمندانه چشم هر بیننده و گردشگری را به سمت خود مجذوب می کند.

مسجد نصیر الملک ایران به دلیل اینکه در نقوش آن رنگ صورتی کار شده به مسجد صورتی نیز شهرت دارد. بنای نام برده شده در محله ای به نام گود عربان و در جنوب خیابان لطفعلی خان زند واقع شده است.

 یکی از بزرگان سلسله قاجار به نام میرزا حسن علی ملقب به نصیر الملک دستور ساختن این بنای تاریخی را داد که مدت زمان ساخت آن 12 سال به طول انجامید. معمار مسجد نصیر الملک شخصی بنام محمد حسن معمار بود.

صحن وسیعی در سمت شمال مسجد نصیر الملک قرار گرفته است. در ورودی بنا، شامل طاق نمایی مزین به کاشی های رنگارنگ می باشد. هم چنین دو شبستان در سمت شرق و غرب مسجد مشاهده می گردد.

در حیاط مسجد نصیر الملک شیراز حوض بزرگی واقع شده و طاقی در سمت شمال حیاط است که به طاق مروارید یا پنج کاسه معروف می باشد. در طاق جنوبی بنا نیز دو گلدسته زیبا قرار گرفته و در طرف غرب مسجد نیز شبستان اصلی با دریچه های شیشه ای رنگی و در طرف شرق شبستانی با هفت ستون سنگی رویت می شود.

به کاربردن شیشه های رنگی در این بنا شاید متذکر شوید که این اتفاق معمول بوده و در طراحی معماری ایرانی و در کلیساها نمود دارد، اما دیدن آن ها در مسجد رنگ ها جلوه دیگر و متفاوتی را ایجاد کرده به طوریکه تصاویر و عکس های مسجد نصیر الملک شیراز بارها و بارها در رسانه های خارجی پخش شده و زیبایی آن را مورد ستایش و تمجید قرار داده اند.

کاشی کاری های صورت گرفته در این بنا نیز نسبت به کارهای دیگر هم زمان خود از کیفیت زیادی بهره مند بوده به طوریکه در نقوش آن از آب طلا استفاده شده است. نقش و نگارهای دیوارهای حیاط مسجد نصیر الملک نیز از سفرهایی که به اروپا انجام می شد، الهام گرفته شده است.

چاهی که در آن دوران به وسیله گاو از آن آب بیرون می کشیدند هنوز موجود است. مرمت این بنای باشکوه با توجه به استاندارهای بین المللی از سال های قبل صورت گرفته است.

منبع : نشاط آوران

شاهچراغ شیراز

تاریخچه : زیارت بارگاه قدسی حضرت احمد بن موسی شاهچراغ(ع) در شیراز تجربه ی روحانی است که هیچ مسافری آن را از دست نمی دهد. حرم شاهچراغ شیراز هم اینک در کنار میدان احمدی در شهر شیراز واقع شده و آرامگاه سید میر محمد نیز در نزدیکی این حرم می باشد.

حضرت میر سید احمد فرزند امام موسی کاظم (ع) معروف به شاهچراغ و برادر حضرت امام رضا(ع) در آغاز قرن سوم هجری از مدینه به سوی طوس عزیمت کرد. مأمون عباسی با اطلاع از سفر ایشان گروهی از نظامیان خویش را برای مقابله با آن حضرت گسیل می کند.  حضرت احمد بن موسی (ع) چون به شیراز می رسد، با ماموران مامون مواجه شده و لاجرم مصافی روی می دهد و علی رغم رشادت های بسیار سرانجام به شهادت می رسد. دوستداران اهل بیت، پیکر وی را در شیراز به خاک می سپارند.

حضرت شاه چراغ (ع) فردی بخشنده و پرهیزگار بود که در نزد پدر بزرگوارشان امام موسی کاظم (ع) از احترام  و منزلت خاصی برخوردار بود. امام موسی کاظم (ع) به دلیل علاقه اش به حضرت احمد ملکی به نام یسیره به ایشان بخشیدند که بعدها آن حضرت برای آزاد کردن هزار اسیر، این ملک را فروختند.

جایگاه حضرت احمد(ع) در میان فرزندان امام موسی کاظم(ع) به قدری بود که پس از شهادت پدرشان عده ای از مردم برای حمایت از امامت شاهچراغ شیراز فرقه ای به نام امامیه را ایجاد کردند.

صحن مرکزی مستطیلی به مساحت 14 هزار مترمربع است که در پیرامونش  162 غرفه در دو طبقه ساخته شده است. نرده های چوبی صحن از چوب سارج ساخته شده و کف صحن با رنگ گندمک فارس فرش شده است.

معماری که در داخل آرامگاه شاهچراغ شیراز صورت گرفته شامل آیینه کاری های رنگین به سبکی خلاقانه، خطوط متنوع فارسی و عربی و نما شده با آینه ها و کاشی ها می باشد. هم چنین در بنای حرم شاهچراغ شیراز ایوانی در جلو، چهار شاه نشین و مسجدی در سمت غرب حرم مشاهده می شود. ضریح نقره ای حرم در شاه نشین زیر گنبد قرار گرفته است.

با توجه به کارشناسی های به عمل آمده روز تولد حضرت شاهچراغ (ع) به درستی مشخص نیست به همین دلیل شورای فرهنگ عمومی استان فارس روز بزرگداشت حضرت احمد بن موسی را در پنجمین روز از دهه کرامت انتخاب کردند و در تقویم مناسبت های ملی ایرانی به ثبت و تصویب رسید.

منبع : نشاط آوران

دروازه قرآن شیراز

تاریخچه : یکی از شش دروازه باقیمانده شهر شیراز ، دروازه قرآن است که از آثار تاریخی و دیدنی این شهر می باشد. این بنا در زمان عضدالدوله دیلمی ایجاد شد.

دروازه ورودی شیراز، تنگه الله اکبر است. از فراز این تنگه چشم انداز جلگه شیراز چنان بیننده را غافلگیر و محصور می کند که در برابر این همه زیبایی و بازی دل انگیز طبیعت بی اختیار و در مقام شگفتی الله اکبر بر زبان جاری می کند. نام این تنگه به همین خاطر به تنگه الله اکبر معروف شده است. تنگه الله اکبر به دروازه الله اکبر ختم می شود و شیراز با آن آغاز می گردد.

در دوران سلطنت دیلمیان بر فارس بر مطلق تنگه، طاق بلندی برای دیده بانی ساخته بودند. طاق بلند دروازه قرآن که درگذر زمان رو به سستی و ویرانی نهاده بود، در دوران کریم خان زند مرمت شد و دو طاق دیگر در دو جانب طاق اصلی بر آن افزوده شد تا نگهبانان محلی برای استراحت داشته باشند. بر بالای طاق هم اتاقک کوچکی ساخته شد و در آن دو قرآن خطی قرار دادند تا به رسم دیرینه ایرانیان مسافران از زیر قرآن عبور کنند و از برکت آن سلامت به مقصد رسند به همین علت طاق های بلند به طاق قرآن و بعدتر به دروازه قرآن شهرت یافت. این قرآن ها به خط سلطان ابراهیم بن شاهرخ تیموری بود که به قرآن های هفده من، نیز معروف اند و اینک از دروازه قرآن شیراز به موزه پارس انتقال داده اند.

محمد زکی خان نوری در زمان عهد قاجاریه دروازه قرآن شیراز را که دچار صدمات و آسیب های زیادی شده بود تعمیر و بازسازی نمود. این بنای تاریخی در سال 1315 هجری شمسی به دستور رضاخان پهلوی تخریب گشت و سپس در سال 1328 هجری شمسی از طریق یکی از بازرگانان شیراز به نام حاج حسین ایگار معروف به اعتماد التجارز در فاصله نه چندان دوری از دروازه قرآن قدیم ساخته شد.

دروازه قرآن شیراز جدید در ابعاد بزرگ تر و دارای دهانه قوسی شکل مانند است که دو ورودی بر روی جرزهای دو سمت دروازه ساخته شده و اتاق چهار گوشی برای قرار دادن قرآن مشاهده می گردد. در گرداگرد این بنا آیه هایی قرآنی به خطوط ثلث و نسخ نقش بسته است.

دروازه قرآن در فاصله نه چندان دوری از بناهای تاریخی آرامگاه خواجوی کرمانی، باغ جهان نما، آرامگاه حافظ شیرازی واقع شده است . در ضمن علاقه مندان به آثار تاریخی می توانند با توجه به عکس هایی که از دروازه قرآن در این مطلب گرد آوری شده نگاه اجمالی به این بنای باشکوه و عظیم داشته باشند.

منبع : نشاط آوران

عمارت کلاه فرنگی شیراز

تاریخچه : عمارت کلاه فرنگی شیراز در میان باغی با سروهای آزاد و درختان نارنج قرار گرفته است. این عمارت زیبا نمونه معماری کاملا ایرانی است که به نام های موزه پارس،باغ نظر، عمارت چهار فصل و باغ حکومتی نیز معروف می باشد.

یکی از بناهای تاریخی دوره زندیه درشیراز، عمارت کلاه فرنگی است. امروزه این عمارت باشکوه به نام موزه پارس شهرت دارد. عمارت کلاه فرنگی خیلی سال ها پیش از زمان کریم خان زند در میان باغ نظر در شیراز ساخته شده بود. عمارت کلاه فرنگی در زمان زندیه و در دوران حکومت کریم خان زند محلی برای پذیرایی از مهمانان، سفیران خارجی و برگزاری مراسم رسمی و اعیاد متنوع بود.

نمای بیرونی این عمارت به شکل هشت ضلعی است و بنا با تزئینات کاشی کاری از تصاویر گل و مرغ و بالای عمارت کلاه فرنگی شیراز  با اسپرها و لچکیهای کاشی کاری شده آراسته گشته است. این نقوش و تصاویر به صورت قرینه و در چهارضلع عمارت منظره شکارگاه و روایت به تخت نشستن سلیمان را نمایش می دهند. در چهار طرف بنا، چهار آبنما مشاهده می شود که آبنمای شمالی که در مسیر خیابان زند قرار گرفته تخریب شده است.

فضاهای داخلی بنا شامل تالار مرکزی گنبد دار و چهار شاه نشین جانبی می باشد. در کف محوطه و داخل عمارت کلاه فرنگی، آب نمایی یک دست از سنگ مرمر فضای دلنشینی را در نقطه مرکزی تالار ایجاد کرده است. طاق ها، مقرنس کاری و طاقچه ها سطوح داخلی عمارت را تشکیل می دهند.

 موزه پارس که در داخلش اشیایی از دوران قبل و بعد از اسلام نگهداری و حفظ می گردد، در عمارت کلاه فرنگی شیراز قرار گرفته است. در موزه پارس قباله های ازدواج از قرون یازدهم و دوازدهم، تصاویری از کریم خان زند و لطفعلی خان زند، تعدادی از قرآن های تاریخی، اشیای متعلق به کریم خان زند و اشیایی از دوران زندیه و صفویه موجود می باشد.

 پس از مرگ کریم خان زند، ایشان را در این عمارت به خاک سپردند اما در سال 626 خورشیدی به دستور آقا محمد خان قاجاربه دلیل کینه توزی و دشمنی که با کریم خان زند داشت، قبر ایشان را نبش کرده و استخوان های وی را به کاخ گلستان بردند و سپس دوباره در زمان پهلوی اول دوباره به مکان اولیه بازگردانده شد.

در زمان قاجاریه و به دستور حسینعلی میرزای فرمانفرما، ساختمان جدیدی بنام عمارت خورشیدی در عمارت کلاه فرنگی باغ نظر احداث و افزوده گردید.

منبع : نشاط آوران

باغ جهان نما شیراز

تاریخچه : باغ جهان نما شیراز یکی از قدیمی ترین باغ های تاریخی این شهر می باشد. این باغ در زمان های قدیم جز صحرای جعفرآباد و مصلی بوده که هم اینک در نزدیکی آرامگاه حافظ شیرازی و در خیابان دروازه قرآن قرار گرفته است.

باغ جهان نما شیراز و حوالی دشت در زمان سلسله آل مظفر و آل اینجو و پیش از حمله تیمور گورکانی به شیراز بسیار سرسبز و آباد بود که حتی شاعر فرزانه حافظ شیرازی در اشعارخویش این اوصاف را بیان نموده است.  این باغ هم چنین در کتاب عجایب المقدور ابن عربشاه  به زینت الدنیا هم نامیده می شود.

در زمانی که تیمور گورکانی در شیراز حکومت می کرد باغ جهان نما خیلی مورد توجهش بود به گونه ای که در موطن اصلی خویش در اطراف سمرقند باغی همانند باغ جهان نما  و به همین نام احداث نمود. در زمان صفویه نیز این باغ ارزشمند و سرسبز بوده است، به همین دلیل شاردن در زمانی که به شیراز سفر کرد و این باغ را مشاهده کرد در رابطه اش  اینگونه نوشته است : دروازه قرآن به خیابان باریکی راه دارد. در دو سمت خیابان مذکور، باغ هایی با سردرهای طاق نیم گنبدی که در فراز هر سر درش یک کلاه فرنگی ساخته شده، مشاهده می شود. قرینه بودن درهای دو سوی مقابل باغ جلوه خاصی را ایجاد کرده و حوض مربع شکلی به پهنای زیاد در وسط خیابان قرار گرفته است.

در زمان ناامنی کشور ایران و پس از سلسله صفوی، باغ جهان نما شیراز تقریبا ویران گشته اما طبق روایات ذکر شده در زمان بعد از جدال برسر سلطنت نادر شاه افشار تا برپایی حکومت کریم خان زند صورت گرفته در این باغ مرمت و بازسازی انجام گرفته است.

باغ جهان نما در سال 1185 هجری قمری توسط کریم خان زند حصارکشی شد و عمارتش را در وسط باغ ساخت. همچنین کریم خان زند به دلیل علاقه به سرسبزی، اطراف عمارتش را درختکاری مفصلی کرده بود. 

طرح باغ جهان نما مشابه باغ نظر بوده و در درونی باغ چهار خیابان و در اطرافش حوض هایی رویت می گردد. در زمان قاجاریه نیز این باغ محل برگزاری مراسم حکومتی بود. عمارت باغ جهان نما که از زمان کریم خان زند سالم مانده به گونه هشت ضلعی می باشد و شباهتی بسیار به باغ نظر دارد.

در محوطه داخلی عمارت حوضی از سنگ مرمر و چهار شاه نشین ساخته شده است. اتاق هایی که در بین شاه نشین های عمارت قرار گرفته شامل 2 طبقه است. نمای عمارت کلاه فرنگی باغ جهان نما شیراز آجری بوده و فاقد کاشی کاری و نقاشی است و اگر هم تزئیناتی داشته با توجه به گذر زمان از بین رفته است.

منبع : نشاط آوران

خانه عامری ها اصفهان

تاریخچه : خانه سهام السلطنه یا عامری ها، یکی از با ارزش ترین مجموعه های  مسکونی تاریخی کاشان است که متعلق به دوره زندیه می باشد. خانه عامری ها اصفهان در سال 1192 هجری قمری  در جانب خیابان علوی بنا گردید.

خانه عامری ها در کاشان از وسیع ترین خانه های تاریخی جهان محسوب می شود. زیربنای این خانه 12000 مترمربع و شامل 8000 مترمربع عرصه است. در این مجموعه حیاط های وسیع داخلی و بیرونی مشاهده می شود که قدمت آن ها به دوران زندیه بر می گردد. در زمان قاجار شخصی به نام سهام السلطنه عامری به بازسازی این خانه تاریخی پرداخت. سهام السلطنه برای گسترش بنا حیاط هایی نیز به آن افزود. خانه عامری ها اصفهان دارای 7 حیاط است که از چهار حیاط آن به شکل بیرونی، داخلی،  مهمان خانه، خدمه و سواران نظامی به کار گرفته میشد و سه حیاط دیگرش برای سکونت نزدیکان سهام السلطنه مورد استفاده قرار می گرفت.

در خانه عامری ها اصفهان حدود 85 اتاق رویت می شود که در آن ها حمام های اختصاصی زنانه و مردانه است که در آن زمان کم سابقه بوده است. ابراهیم خلیل خان فرزند سهام السلطنه بعد از ایشان، صاحب حیاط های درونی و بیرونی شد و مابقی بخش ها به دیگر افراد خانواده رسید.  بخش جنوبی ساختمان متعلق به بزرگ عامری ها و بخش شمالی نیز به حشمت الله خان عامری تعلق داشت. خانه های دیگری نیز در بخش های شمالی و غربی بوده که بعدها تفکیک گشته و به مالکیت فردی به نام یوسفی رسید. با همکاری میراث فرهنگی کاشان به دلیل حضور نداشتن مالکین خانه در سال 1374 هجری شمسی، مجوز مرمت بنا از دادستان وقت گرفته شد و عملیات بازسازی در آن صورت گرفت.

معماری خانه عامری ها به شیوه گودال باغچه ای صورت گرفته است. این کار سبب می شد که جریان آب قنات ها به تمام حیاط ها و حوض خانه های بنا می رفت. وجود بادگیرهای بلند در خانه هوای گرم سرداب ها را قابل تحمل تر می کرد.

امروزه، مجموعه خانه عامری ها اصفهان به نام ابراهیم خلیل خان علوی مشهور می باشد و در آن هنرهای نقاشی، مقرنس کاری، کاشیکاری و گچبری گرانبها و نایاب به چشم می خورد و در اختیار علاقه مندان به هنر قرار گرفته است.

در حیاط وسیع خانه اتاق پنج دری رویت می شود. همچنین در نمای شمالی، ایوان بلندی قرار دارد که در اطرافش اتاق ها و سالن هایی به چشم می خورد. قسمت های مختلف خانه از روابط داخلی صحیح بهره مند هستند اما هرکدام از قسمت ها دارای ورودی مجزا با سردر و هشتی و راهرو است و هر کدام از آن ها از ارزش فراوانی برخوردار می باشد.  با دیدن این بخش ها، دوره پدر سالاری به یاد می آید.

منبع : نشاط آوران

مسجد رحیم خان اصفهان

تاریخچه : یکی از بناهای تاریخی جالب مسجد رحیم خان اصفهان است. این مسجد در زمان بعد از صفویه ساخته شد.

مسجد رحیم خان اصفهان توسط میر سید حسن نوئی در محله نوی اصفهان بنا گردید و چون وفات نمود این بنا نیمه کاره باقی ماند. محمد رحیم خان بیگلربیگی به ادامه ساخت بنا پرداخت اما عمر ایشان نیز کوتاه بود و به همین دلیل برادرانش ساخت مسجد را به اتمام رساندند. تزئینات و خطوطی که در سبک معماری مسجد رحیم خان به کار رفته از مسجد سید گرفته شده است.

کتیبه های متعددی در اطراف مسجد نقش بسته شده اند. پلان مسجد رحیم اصفهان دارای سه درب است که درب شمالی آن وسیع و دارای کاشی کاری می باشد و از طریق دالانی دراز به صحن مسجد راه می یابیم و شبستان زیبایی را مشاهده می کنیم. مقبره روحانی سید حسن مدرس چهار سوقی در حیاط جداگانه ای قرار گرفته است و در کنار حیاط بقعه تعدادی از علما رویت می شود.

کتیبه هایی که در سردر شمالی قرار گرفته به خط نستعلیق می باشد و نام سازنده مسجد در آن ذکر گردیده است. هم چنین درب شرقی مسجد رحیم خان نیز بسیار وسیع و دارای کاشی کاری بوده و شامل جلو خانی است که از طریق چند پله به خیابانی وارد می شویم. بر سردر این درب کتیبه ای به خط ثلث سفید قرار دارد که از ساخت مسجد در سال 1301 هجری قمری خبر می دهد. در بالای سکوهای دو طرف درب نیز خط های بنائی سه رگی و نستعلیق مشاهده می شود. اما درب غربی مسجد رحیم خان اصفهان ساده و بدون کاشی کاری است.

مسجد رحیم خان، مسجدی چهار ایوانی بوده که در عقب ایوان شمالی اش شبستان مسجدی است که بسیار وسیع و دارای پشت بغل های کاشی کاری شده می باشد. هم چنین کتیبه هایی با خط نستعلیق و ثلث در آن دیده می شود که در آن عبارات از کاشی کار و سازنده اش هم نامی آورده شده است.

ایوان جنوبی مسجد از دیگر ایوان های مسجد بزرگ تر می باشد و از کاشی کاری های بسیار زیبایی برخوردار است. بر روی ایوان شرقی بنا، گلدسته مسجد قرار گرفته است. در محراب بزرگ مسجد رحیم خان اصهفان کتیبه های قرآنی با خط ثلث نقش بسته است. در سقف مسجد آجر با ازاره های مرمری کار شده و کاشی کاری های زیبایی نیز در آن رویت می شود.

منبع : نشاط آوران

خانه بروجردی ها اصفهان

تاریخچه : یکی از بناهای تاریخی کاشان، خانه بروجردی ها می باشد که در محله سلطان امیر احمد در خیابان علوی واقع شده است. این خانه زیبا در بافت تاریخی شهر بوده و امروزه در آن اداره میراث فرهنگی مستقر شده است.

 این بنای تاریخی در سال 1275 هجری قمری به تلاش و کمک حاج سید حسن نطنزی ساخته شد. شغل حاج سید حسن تجارت بود و کالاهای بازرگانی از بروجرد وارد می کرد و با تاجران کاشان در ارتباط بود. به همین خاطر به حسن بروجردی معروف و خانه ایشان در آن زمان به خانه بروجردی ها اصفهان مشهور گشت.

یکی از طراحان و معماران خانه بروجردی ها اصفهان، استادبزرگ علی معماری معروف به علی مریم می باشد. در این ساختمان با عظمت بیش از 150 هنرمند و گچ کار و آینه کار به کار گرفته شده اند. تزئینات معماری و پلان خانه بروجردی ها از دو بخش تشکیل شده است؛ یکی ساختار گودال باغچه ای که از سبک زیبایی بهره مند بوده و دیگری ساختار تزئیناتی همچون کاربندی، یزدی بندی رخ بام و خورشیدی ها و مقرنس کاری صورت گرفته که به نحو ممتازی در آن اجرا گردیده است. خانه بروجردی ها دارای دو بخش بیرونی و اندرونی است که بخش بیرونی آن در معرض دید عموم واقع شده است.

در شمال شرقی بنا، سقف اندرونی قرار گرفته که چندین سال تحت حاکمیت شخصی می باشد. پس از گذر از در با هشتی ورودی رو به رو می شویم که در آن قسمت ورودی اصلی خانه هم در این هشتی تعبیه شده است. سپس به راهرو طولانی و شیبداری می رسیم که به فضای حیاط راه دارد. در کنار راهروی خانه ایوان شمالی است، که در آن یک پنج دری یافت می شود که برای پذیرایی از مهمانان مورد استفاده قرار می گرفت. در اطراف پنج دری دو اتاق قرار داشت که چون نور خورشید به آن ها مستقیم می تابید بیشتر در زمستان مورد استفاده قرار می گرفت. در داخل اتاق پنج دری گچبری هایی با نقش و نگار گل و مرغ با ظرافت خاصی کار شده است.

در میان باغچه های حیاط حوضی بزرگ مشاهده می شود که طراوت فضا را صد چندان کرده است. هم چنین در خانه بروجردی ها اصفهان فضاهای خدماتی در شمال شرقی بنا، اتاق ها و ایوان سرپوشیده در شرق خانه، وجود پله ها برای رسیدن به زیر زمین در جلو ایوان ها مشاهده می گردد.

تالار بزرگ سرپوشیده ای در این خانه قرار دارد که مزین به نقش و نگارهای ظریف و نقوش شاهان است. در این تالار نقاشی و آثار هنرمندانه کمال الملک نیز به خوبی رویت می شود، که ایشان در زمان قاجار نظارت و طراحی گچبری های خانه را بر عهده داشت.

منبع : نشاط آوران

باغ پرندگان اصفهان

تاریخچه : در مرداد ماه سال 1375 هجری شمسی، باغ پرندگان اصفهان فعالیتش را آغاز کرد. مساحت این باغ 55000 متر مربع می باشد و یکی از جاذبه های گردشگری این شهر تاریخی می باشد.

باغ پرندگان اصفهان از معدود باغ های پرندگان در خاورمیانه است. این باغ بخشی از پارک ناژوان و رودخانه زاینده رود را شامل می شود. باغ پرندگان زیر نظر شهرداری اصفهان ساخته شد و در حال حاضر مدیریت و ساماندهی باغ توسط اداره ناژوان و صفه صورت می گیرد. مجموعه باغ پرندگان از قسمت های متعددی تشکیل شده که عبارتند از: برکه ها، صخره، قفسه های شیشه ای، قفس های آهنی و فضای سبز جنگلی.

در باغ پرندگان اصفهان برکه هایی وجود دارد که پرندگان آبچر مانند در آن ها زندگی می کنند. در بخش مرکزی باغ برکه بزرگی دیده می شود. در ضلع شرقی باغ صخره ای برای زیستگاه پرندگان کوهستانی و بیابانی در نظر گرفته شده است که بیشتر در این محیط کبک ها مشاهده می گردد.  اصفهان هم مانند هر مکانی شرایط اقلیمی خود را داراست به همین دلیل برای پرندگانی که  آب و هوای خاصی برایشان مطرح است قفس های شیشه ای ساخته اند که از امکاناتی همچون دستگاه تهویه، شوفاژ و کولر در آن به کار گرفته اند.

برای تغذیه پرندگان شکاری نیز قفس های آهنی ساخته اند. هم چنین شرایط محیط را گونه ای طراحی کرده اند که شبیه به منطقه زندگی این نوع پرندگان باشد. در سرتاسر محیط باغ فضای سبز جنگلی ایجاد شده تا تعدادی از پرندگان بتوانند آزاد در این فضای دل انگیز پرواز کنند.  هم چنین در باغ پرندگان ، مراکز پژوهشی و تحقیقاتی هم صورت می گیرد که بخشی از واحدهای تخصصی آن شامل واحد تغذیه، تکثیر، بهداشت، قرنطینه و تاکسیدرمی می شود.

تراکم تعداد گونه های باغ پرندگان متفاوت بوده و بسته به اینکه شرایط سازگاری پرندگان دیگر فراهم گردد به گونه های پرندگان افزوده خواهد شد. اما در حال حاضر بیش از 130 گونه پرنده در این باغ وجود دارد.

در حقیقت یکی از جلوه های باشکوه خلقت خداوند در طی تاریخ دیدار و شنیدن صدای آوای پرندگان است.  با دیدن تصاویر و عکس های باغ پرندگان که در این مطلب آورده شده، برای مشاهده بیشتر فضای دلنشین و زیبای باغ پرندگان بهتر است به شهر اصفهان سفر کنید و  از آن فضا لذت برید.

منبع : نشاط آوران