مناره ها و گنبدهای فیروزه ای شهر اصفهان از شهرت خاصی برخوردار است. مناره هایی که در دوره های تاریخی در اطراف شهر استوار شده اند بار دیگر عظمت و شکوه هنر این شهر را به تصویر کشیده اند.
منار جنبان اصفهان به دلیل حرکت مناره هایش از شهرت عامه برخوردار بوده است، با اینکه در بعضی بناهای اصفهان مثل مناره مسجد امام این اتفاق را نیز شاهد هستیم. این مناره ها در اثر وزش باد شدید به حرکت در آمده و حرکتشان چندان محسوس نمی شود.
بنای تاریخی منار جنبان به شکل یک بقعه می باشد که ایوانی به ارتفاع 10 متر در بالای آن ساخته شده و دو ستون به صورت مناره با ارتفاع 17 متر از سطح ایوان بالاتر کشیده شده است. دو مناره به فاصله 9 متر نسبت به هم قرار گرفته و محیط هر مناره 4,5 متر است.
از طریق گذر از پلکانی مارپیچی به پشت بام و مناره ها می رسیم. به احتمال زیاد مناره ها در اواخر دوران صفویه به این بنا افزوده شده که با حرکت یک مناره ، مناره دیگر و تمام ساختمان به لرزش در می آید. ارزش معماری منارجنبان اصفهان به خاطر حرکت شدید مناره ها است که با آنکه از نظر استادان فن، اتفاق عجیبی نیست اما چون این دو مناره نسبت به دیگر مناره ها سبک و باریک ترند حرکتشان محسوس تر است. عامل موثر در تسهیل حرکت مناره ها جنبان، وجود کلاف های چوبی ای است که در هر دو مناره به کار برده شده است.
مقبره ای که در منار جنبان قرار دارد، متعلق به یکی از زاهدان مشهور قرن هشتم هجری بنام عمو عبدالله کارلادانی است. سنگ بزرگ مرمری بر روی قبر عمو عبدالله قرار دارد و با خط ثلث به صورت برجسته سوره یاسین نوشته شده است. هم چنین در بالای سنگ مقبره بر روی قطعه سنگ مرمری مشخصه و صفات وی ذکر گردیده است.
تزئینات کاشی کاری به شیوه مغولی در ساختمان این بنای تاریخی قابل مشاهده است. زینت دیگر این بنا که می توان به آن اشاره کرد ایوان دوره مغول است که با خط های ظریف و نقش های ستاره ای و کاشی های لاجوردی آراسته شده است.
منبع : نشاط آوران
