پل هفت چشمه، یکی از پل های تاریخی شهر اردبیل است که بر روی رودخانه بالیقلو چای قرار گرفته است.
نام های دیگر این پل عبارتند از: ججین، داشکسن، یدی گوز و کورپی قرمزی که هر کدام از این اسامی ارزش تاریخی خود را دارند. برای مثال ستارخان بعد از فرار از قلعه اردبیل خود را به پل یدی گوز که یارانش در آنجا منتظرش بودند رسانید تا با ملحق شدن به آن ها راهی نجف شود تا فتوای مشروطه را از مجتهدین اخد نماید. در زمان صفویه نام پل، ججین نهاده شده بود و حتی عملیات مرمت در آن زمان آغاز گشت.
پل هفت چشمه از آثار دوره صفویه بوده و دارای هفت چشمه است. ابعاد پل هفت چشمه 46/70 × 3/80 × 3/70 متر می باشد. در توصیف معماری این پل تاریخی می توان گفت که از پایه های سنگی و طاق های ضربی جناقی برای نگهداری پل استفاده گشته و این چل حالت تقارنی داشته است.
پل هفت چشمه دارای هفت دهانه آجری با قوس پنج و هفت و موج شکنهای سنگی است. هم چنین وجود دهانه وسطی باعث زاویه دار بودن عرشه پل شده است و ملات مورد استفاده در ساختمان پل، گچ و آهک می باشد.
هم اکنون از پل هفت چشمه برای گذر وسایل نقلیه سبک و افراد پیاده استفاده می شود. پل هفت چشمه یا یدی گوز به عنوان یکی از آثار ملی ایران مطرح گردید و با شماره 875 به ثبت رسید.
منبع : نشاط آوران
- ۹۵/۰۸/۲۹