مردمان روستای کندوان تبریز به کار کشاورزی، دامداری و صنایع دستی می پردازند. هم چنین منازل افراد،آغل ها، انبارها و کارگاه های روستا در دل توده های مخروطی شکل صخره ای ایجاد شده است. در واقع استفاده از معماری صخره ای باعث مستحکم شدن اطراف فضا می شود.
در نزدیکی روستای کندوان تبریز، کوه های آتشفشانی سهند قرار گرفته که کران های چندتایی، جفتی، تکی، مخروطی و دوک شکل در آن مشاهده می شود. مواد مذاب در طی هزاران سال پیش از کوه های آتشفشانی اطراف سرازیر می شد. بر روی گدازه های روی هم انباشته شده با گذشت زمان پوسته ای از سنگ ایجاد شده و این توده ها به وسیله باد و بوران تغییر شکل داده و به شکل کران تبدیل شده است. سپس قسمت های سست کران ها ریخته و قسمت های سخت تر باقی مانده و بدین گونه و به صورت طبیعی چنین صخره هایی ایجاد شده است.
در روستای کندوان تبریز مردمان ایران احتمالا به خاطر حمله مغولان و برای دفاع از زندگی خویش در جستجوی پناهگاه بودند و با دیدن شکل خارق العاده سنگ های صخره ای به آن جا آمدند و درون کران ها را به تدریج خالی کرده و در آن ها سکنی گزیدند.
در روستای کندوان تبریز مسجد، حمام، مدرسه و آسیاب رویت شده و یکی از بزرگترین کران های روستا کران مسجد می باشد. اغلب کران هایی که دارای طبقات متعددی هستند به دلیل شکل مخروطی خاص با یکدیگر ارتباط ندارند. عموم طبقات کران های کندوان دو طبقه بوده و تا چهار طبقه هم در آن ایجاد شده است. از طریق پلکان های صخره ای، ارتباط طبقات بالایی کران ها با بیرون میسر می شود.
اصطبل، در طبقه همکف بنا قرار گرفته و طبقات بالا به عنوان سکونت گاه منظور شده اند. در خارج از کران ها و در کنار معابر، آبریزهایی دیده می شود که هر آبریز به طور مشترک برای چندین خانواده در نظر گرفته می شود. تعداد محل نشیمن و انباره آبریزها با توجه به شیب زمین متفاوت است. به خاطر قطوری و ضخامت زیاد کران ها در طبقات پایین، نورگیرهای خانه را در طبقات بالا تعبیه کرده اند. پنجره های منازل به صورت شطرنجی و قطعات کوچک شیشه ای بوده و جنس آن ها از چوب می باشد.
منبع : نشاط آوران
- ۹۵/۰۵/۲۵