برج طغرل شهر ری در کنار برج آزادی و برج میلاد قسمتی از هویت تاریخی شهر تهران را شامل می شود. هم چنین این برج یکی از سه برج نماد تهران محسوب می شود. با توجه به گفته علاقه مندان میراث فرهنگی حفظ و نگهداری از برج های تهران که هریک در طول تاریخ نقش چشم گیری داشته اند اهمیت شایانی دارد. به گفته آنان اگر برج طغرل باقی نمانده بود، در امروز برج با شکوه میلاد هم شکل نمی گرفت.
سبک معماری و پلان به کار رفته در برج طغرل تلفیقی از سبک معماری های پارتی و پارسی است که این سبک ها اوج شکوفایی سبک معماری رازی را در قرن پنجم هجری قمری را می رسانند. کتیبه هایی که در روی این بنا وجود داشته، در زمان ناصرالدین شاه به خاطر مرمت سازی از بین رفته اند. علت شکل گیری و نامگذاری این بنا به این صورت می باشد که در سال 455 هجری قمری طغرل بیک یکم در راه مسیر بغداد به پایتخت دچار بیماری می شود و به دستور ایشان مقبره ای برای وی ساخته می شود و در سن 70 سالگی فوت می نماید و جسد ایشان در این مقبره گذاشته می شود.
از کاربردهای برج طغرل سخنان و نظرات جالبی عنوان شده است. به عنوان مثال از این برج در شب برای هدایت کاروانیان به مسیر ورودی شهر استفاده می شد که اینکار را با روشن کردن آتش در بالای آن صورت می گرفت.
هم چنین 24 ترک در سطح بدنه بیرونی برج طغرل قابل رویت است که نشان از زیبایی و استحکام بنا بوده و احتمالا به عنوان ساعت آفتابی برای اوقات شرعی کاربرد داشته است.
- ۹۵/۰۶/۲۷